dalawang araw po akong naging professional bummer. masaya ngunit alam mong wala kang pera, kaya eto papasok na ako sa bagong kumpanya na aking in-apply-yan o ni-apply-yan (para cute).
magkahalong kaba at tuwa ang aking nararamdaman sa mga oras na ito. kaba: sapagkat di ko alam malalaman ko pa lang ang expectations nila pagdating ko sa lunggang iyon. tuwa: sa kadahilanang nagawa kong lumayas sa mga galamay ni agent 001 at sa kanyang pekengkeng queen.
naway ma-stroke sana ang dalawang ito ngayon
mabuhok ngunit makatas,
rambutan
No comments:
Post a Comment