Monday, March 22, 2010

first day

sa araw na ito, ako ay hindi na po kasama sa malaking porsyento ng unemployed citizens ng bansang Pilipinas.

dalawang araw po akong naging professional bummer. masaya ngunit alam mong wala kang pera, kaya eto papasok na ako sa bagong kumpanya na aking in-apply-yan o ni-apply-yan (para cute).

magkahalong kaba at tuwa ang aking nararamdaman sa mga oras na ito. kaba: sapagkat di ko alam malalaman ko pa lang ang expectations nila pagdating ko sa lunggang iyon. tuwa: sa kadahilanang nagawa kong lumayas sa mga galamay ni agent 001 at sa kanyang pekengkeng queen.

naway ma-stroke sana ang dalawang ito ngayon


mabuhok ngunit makatas,

rambutan

No comments:

Post a Comment